W sobotę kwartet mozaikarski zaszalał. Miało nie być płasko i miała być zabawa kamieniami i szkłem. Sami zobaczcie,  jakie wspaniałe są efekty!

  

 

Miało być abstrakcyjnie i czasem było, jak u Oli, która postawiła na baczność mozaiki gresowe:

  

Osobiście widzę tutaj wyraźne wpływy Fernanda Légera:), a Wy?

Czasem było mniej abstrakcyjnie, jak u Kasi, czemu trudno się dziwić, bo ryby stanowią jeden z najwdzięczniejszych mozaikowych motywów.

 

Rybka powstała ze znalezionych nad morzem kamieni, szkła witrażowego oraz odrobiny marmuru i mozaiki gresowej, a błysk fal zawdzięczamy kawałkom lustra.

Ewa bawiła się marmurami i szkłem witrażowym. Jej praca najbardziej zasługuje na termin, który w ustach każdego krytyka sztuki brzmi groźnie i dumnie: mianiowicie  jest taka ….  niedopowiedziana (Pozdrawiam Monikę i Olę z Sandomierza, dzięki którym to mądre pojęcie na zawsze zagościło w moim słowniku artystycznym!)

 

a druga Ewa kategorycznie odmówiła brudzenia się klejem do glazury i zdecydowała się na samo szkło robiąc krzyż, a potem wpadła w nastrój bożonarodzeniowy:

Jak zwykle dziękuję za wspólny czas, uśmiechy i dylematy, oraz piękne prace!