Zanim zabierzemy się za kolektyw CaCO3 – przyjrzyjmy się zdjęciu zrobionemu przez Berenice Abbott, amerykańską „fotografkę nauki”. Zdjęcie zostało zrobione przez Abbott w 1982 roku i nosi tytuł „Pole Magnetyczne”.

Chociaż na zdjęciu widzimy nieruchome opiłki magnezu, całość sprawia wrażenie ruchu. Kiedy porównacie je z pracą CaCO3 inspiracja staje się jasna.

źródło: http://www.musivumgallery.com/en/artists/caco3.html#!prettyPhoto

CacCO3 tworzy trójka artystów: Włoszka Aniko Ferreira da Silva, jej krajan Giuseppe Donnaloia i grecki artysta Pavlos Mavromatidis. Są absolwentami Szkoły Restaurowania Mozaiki w Rawennie.

Mnie zachwyca przede wszystkim to, w jaki sposób oddają w swoich pracach ruch. Tessery są przecież nieruchome, a mimo to, patrząc na prace CaCO3 mamy wrażenie, że poruszane są wiatrem lub wodą. Efekt ten udaje się artystom osiągać poprzez różny kąt nachylenia tesser względem podłoża mozaiki.

   źródło: http://caco3.tumblr.com

Jedną z najciekawszych ich prac jest „Zanurzenie”, które było zaprezentowane w Chrzcielnicy Ariańskiej w Rawennie w trakcie festiwalu mozaiki RavennaMosaico w 2011 roku. Jest to ni mniej, ni więcej tylko marmurowe prześcieradło zwisające z aluminiowego pręta.

Praca imponującej wielkości, która odzwierciedla miejsce, w którym jest prezentowana. Artyści chcieli połączyć wizję Jezusa wychodzącego po chrzcie z rzeki Jordan z tymi, którzy byli chrzczeni w Chrzcielnicy i podobnie jak Jezus potrzebowali okrycia. Dobór medium – czyli mozaiki, jest też naturalny dla budynków sakralnych i stąd wybór miejsca ekspozycji. Zdjęcia pochodzą ze strony www.mosaicartnow.com