Tworzenie mozaiki metodą raweńską

Najbardziej popularne metody tworzenia mozaiki to metoda bezpośrednia, gdzie przyklejamy tessery bezpośrednio do ostatecznego podłoża, lub metoda pośrednia (zwana też lewostronną lub odwrotną), gdzie przyklejamy tessery do tymczasowego podłoża (np. papieru lub siatki) „do góry nogami”, a potem dopiero przyczepiamy mozaikę do ostatecznego podłoża lub zalewamy zaprawą. Ta druga metoda pozwala na uzyskanie idealnie gładkiej powierzchni mozaiki.

Metoda tzw. raweńska jest najbardziej skomplikowana. Polega na tworzeniu mozaiki metodą bezpośrednią z wykorzystaniem tymczasowego podłoża z wapna lub gliny.  Tej właśnie metody uczyłam się na kursie mozaiki w Rawennie. Dokładnie procedura wygląda tak:

Krok 1

Rysowanie projektu za pomocą zmywalnego cienkopisu na specjalnym papierze kopiowym. Ja akurat kopiowałam znany fragment mozaiki z kaczątkiem z Muzeum Archidiecezjalnego w Rawennie.

kopio2

Krok 2 Przygotowanie tymczasowego podłoża.

Na zdjęciu poniżej jest to podłoże z wapna, ale mogłoby to być także np. podłoże gliniane, które także może pozostawać wilgotne i elastyczne przez tyle czasu, ile jest potrzebne do przygotowania mozaiki. Wapno pozostaje suche przez kilkanaście dni, glina przechowywana pod mokrą szmatką – nawet dłużej.

lim

Krok 3 Odbicie rysunku na podłożu.

Papier pokryty zmywalnym cienkopisem został przyłożony do wapiennego podłoża i rysunek „odbił się” na podłożu.

odbijaniet

Krok 4 Przycinanie i umieszczanie na podłożu fragmentów mozaiki.

Praca nad mozaiką to wiele godzin cięcia tesser za pomocą młotka kamieniarskiego i trzpienia umocowanego w drewnie, aby otrzymać elementy dokładnie w takim kształcie, jaki jest potrzebny (kwadraty, trójkąty, trapezy…):

Rav_mlotek

Podłoże zostało umieszczone na specjalnym pulpicie, przy którym mogłam już spokojnie pracować, patrząc cały czas na zdjęcie oryginalnej mozaiki w skali 1:1.

etap1

kaczuszka2

kopie

Krok 5

„Sklejenie” mozaiki rozpuszczalnym w wodzie klejem (na zdjęciu jest to klej naturalny, ale może być także klej z mąki). Na mozaikę kładziemy kawałek gazy i smarujemy klejem. Klej naturalny wysycha w godzinę, klej z mąki znacznie dłużej, ale oba są równie skuteczne.

klej

Krok 6

Odczepienie tymczasowego podłoża (wapna) od „sklejonej” mozaiki.

odklejanie2

Krok 7

Przyklejenie mozaiki oczyszczonej z tymczasowego wapiennego podłoża do ostatecznego podłoża z cementu (w moim wypadku umieszczonego w ramce) – jakoś umknął mi ten proceder w dokumentacji zdjęciowej.

Krok 8

„Szorowanie” gotowej mozaiki z kleju.

SZOROWANIE2

Nie na wszystkich zdjęciach uchwyciłam moją kaczuszkę, czasem fotografowałam cudze prace, ale moja mozaika ostatecznie wygląda tak:

kaczkaifnal

Metoda raweńska jest skomplikowana i pracochłonna, ale pozwala na kontrolowanie wyglądu pracy w procesie tworzenia, co nie jest możliwe przy metodzie pośredniej. Metoda ta jest też wykorzystywana przez konserwatorów i archeologów do przenoszenia zabytkowych mozaik w nowe miejsca.

3 myśli w temacie “Tworzenie mozaiki metodą raweńską”

  1. Dziękuję za pokaz metody rawenskiej…,rzeczywiście dosyć skomplikowana..choć na pewno samo tworzenie emocjonujące…
    Sama wykorzystuję metodę bezpośrednią na takich podstawach jak OSB,ale nie zawsze jest to ten efekt jaki bym chciała uzyskać…
    trochę eksperymentuję z innymi materiałami niż kafle ceramiczne ,ale ze smaltą jeszcze nie tworzyłam…
    Pozdrawiam Nela

    1. Cieszę się, że wpis się podobał. Faktycznie metoda pracochłonna i na pewno nie będzie moją ulubioną, zdecydowanie wolę zwykłą metodę bepośrednią. Właśnie kończę pracę łupek/smalta, więc jak tylko go zafuguję, wrzucę zdjęcia. Pozdrawiam serdecznie!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *